Wiersze
Pierwszy tomik wierszy, jeszcze pod panieńskim nazwiskiem.
Inspiracje. Miejsca miejskie i niemiejskie. Plaża na Rodos i działki przy Waszyngtona. Zdarzenia brukowe i intymne. Eutanazja głuchoniemych w Holandii, odnalezienie ostatniej ofiary zabójczyni z Hipolitowa. Ultramaryna i siena palona na płótnie. Czyjeś lęki, czyjaś bezsenność. Ślady. Coraz głębsze. Ślady, między którymi kamienieje ziemia.
Wydawnictwo Mons Admirabilis
Iwonicz Zdrój, 2013
Nota wydawcy
To już trzeci tomik poezji, pięknie przez Nią ilustrowany (aż osiem kolorowych ilustracji namalowanych specjalnie do niektórych utworów. W posłowiu Autorka pisze m.in. tak: „Ten tomik to nie jedna perspektywa, tylko cztery. Szminki to perspektywa miłosna, czyli brak perspektywy. To bliskość i cielesność, które jaskrawe, aż bijące po oczach są z samej natury. Poezja daje im dystans, w sztuczny sposób oddala. Pozwala widzieć historię jednostki jako uniwersalną, bo z tej perspektywy – powtarzaną w czasie i przez wielu ludzi. Jednocześnie więc ulotną i trwałą.
A jeśli mnie kochać przestaniesz to perspektywa “po” – po utracie miłości, po huraganie, po wojnie, ale w samym epicentrum wydarzeń, w zawieszeniu, tej sekundzie tuż przed katastrofą. Emocje oglądane pod mikroskopem, w zdziwieniu, że najstraszniejsze rzeczy w powiększeniu nabierają łagodności, zyskują miękkość i delikatność. I w ten sposób, stopniowo, docieramy do zrozumienia, że jest Tak samo. Nasze światy nie walą się tak łatwo. Perspektywy po utracie i przed zdają się być w dużej mierze takie same, choć jedyny dystans, który jesteśmy w stanie z łatwością przyjąć, to ten do dzieciństwa czy młodości.
W ostatniej części tomiku, Perspektywa powietrzna, te błyskotki w ‘akwarium pamięci’, zamglone, zawieszone w bezczasie, mogą wybrzmieć na nowo”…
Ilustracje: Joanna Jagiełło
Wydawnictwo Mons Admirabilis
Iwonicz Zdrój, 2017